Genesis 44

Unya nagsugo si Jose sa tinugyanan sa iyang balay, “Pun-a sa mga pagkaon ang mga sako niining mga tawhana, kutob sa ilang madala, ug ibutang ang salapi sa tagsatagsa diha sa baba sa iyang sako. …

Ug ibutang ang akong kupa, ang kupa nga plata, diha sa baba sa sako sa kamanghoran, lakip ang iyang salapi nga gibayad alang sa trigo.” Ug gibuhat niya kini sumala sa giingon ni Jose. …

Sa pagbanagbanag na sa kabuntagon, ang mga tawo gipalakaw, sila ug ang ilang mga asno. …

Sa dihang migula na sila sa lungsod, sa dili pa sila layo, miingon si Jose sa tinugyanan niya, “Tindog ug apasa kadtong mga tawo. Ug kon maapsan na nimo sila, ingna sila, ‘Nganong gibaslan ninyo ug daotan ang maayo? Nganong gikawat ninyo ang akong kupa nga plata?…

Dili ba kini mao ang giimnan sa akong agalon ug pinaagi niini siya magtagna? Nagbuhat kamo ug daotan sa inyong paghimo sa ingon.’ ”…

Sa dihang naapsan niya sila iyang gisultihan sila niining mga pulonga. …

Sila miingon kaniya, “Ngano ba nga nagsulti ang akong agalon niining mga pulonga? Ipahilayo sa imong mga ulipon ang pagbuhat niining mga butanga! …

Tan-awa, ang salapi nga among nakita sa baba sa among mga sako, gibalik namo pagdala kanimo gikan sa yuta sa Canaan. Busa unsaon man namo sa pagkawat ug plata o bulawan gikan sa balay sa imong agalon? …

Si bisan kinsa sa imong mga ulipon nga kaniya makaplagan ang kupa, mamatay siya ug bisan kami mahimong ulipon sa akong agalon.” …

Siya miingon, “Karon matuman ang inyong mga pulong. Kaniya nga makaplagan ang kupa, siya mag-alagad kanako ug kamo dili pakasad-on.” …

Unya gidali nila sa pagkanaog ang tagsatagsa nila ka sako ngadto sa yuta ug giablihan sa matag usa ang iyang sako.…

Ug gipangita niya sugod sa kamagulangan ug natapos sa kamanghoran. Ug ang kupa nakit-an sa sako ni Benjamin. …

Unya gipanggisi nila ang ilang mga bisti ug gikarga sa matag usa ang iyang sako ngadto sa iyang asno, ug namalik sila sa lungsod.…

Sa dihang si Juda ug ang iyang mga igsoon miabot sa balay ni Jose, didto pa siya ug sila mihapa sa yuta sa atubangan niya. …

Si Jose miingon kanila, “Unsa bang buhata kini nga gibuhat ninyo? Wala ba kamo mahibalo nga ang tawo nga sama kanako makahimo sa pagtagna?” …

Unya si Juda miingon, “Unsa man ang isulti namo sa akong agalon? Unsay among ipamulong? O unsaon man namo sa paglingkawas sa sala? Ang kasal-anan sa imong mga ulipon nakita sa Dios. Tan-awa, kami mga ulipon sa akong agalon, kami ug siya usab nga sa iyang kamot nakit-an ang kupa.”…

Apan siya miingon, “Dili mahitabo nga buhaton nako kana. Ang tawo nga kaniya nakit-an ang kupa, siya maulipon nako apan mahitungod kaninyo, lakaw kamo nga malinawon ngadto sa inyong amahan.”…

Unya si Juda miduol kaniya ug miingon, “O akong agalon, naghangyo ako kanimo nga pasultihon nimo ako ug usa ka pulong sa mga igdulungog sa akong agalon, ug ayaw papasilaoba ang imong kasuko batok sa imong ulipon kay ikaw sama sa Paraon. …

Ang akong agalon nangutana sa iyang mga ulipon nga nag-ingon, ‘Aduna ba kamoy amahan o igsoon nga lalaki?’ …

Ug kami miingon sa akong agalon, ‘Kami adunay amahan nga tigulang ug usa ka batan-on nga igsoon nga natawo kaniya sa iyang pagkatigulang, ug ang iyang usa ka igsoon nga lalaki patay na, ug ang bata na lamang ang nahibilin nga anak sa iyang inahan, ug ang iyang amahan nagpangga kaniya.’…

Ug ikaw miingon sa imong mga ulipon, ‘Dad-a siya nganhi kanako aron ako makakita kaniya.’…

Kami miingon sa akong agalon, ‘Ang batan-on dili makabiya sa iyang amahan kay kon siya mobiya kaniya, ang iyang amahan mamatay.’…

Unya ikaw miingon sa imong mga ulipon, ‘Kon ang inyong kamanghoran dili makaanhi uban kaninyo, dili na gayod kamo makakita sa akong nawong.’ …

Ug sa pag-abot namo sa among amahan nga imong ulipon, gisugilon namo kaniya ang mga pulong sa akong agalon. …

Unya miingon ang among amahan, ‘Balik kamo sa pagpalit ug diyotay nga pagkaon.’ …

Ug kami miingon, ‘Dili kami makahimo sa pag-adto. Kon ang among igsoon nga kamanghoran mouban kanamo, moadto kami kay kami dili makakita sa nawong sa tawo gawas kon makauban kanamo ang among igsoon nga kamanghoran.’ …

Unya ang imong ulipon nga akong amahan miingon kanamo, ‘Kamo nahibalo nga duha ra ang gipanganak sa akong asawa alang kanako. …

Ug ang usa nahimulag gikan kanako ug ako nagtuo nga gikuniskunis na gayod siya ug hangtod karon ako wala makakita kaniya. …

Kon kuhaon usab ninyo kini sa akong atubangan ug mahitabo kaniya ang kadaotan, ihatod ninyo ang akong mga buhok nga ubanon uban ang kasakit ngadto sa Sheol.’ …

Busa karon, kon moabot ako sa imong ulipon nga akong amahan ug dili uban kanamo ang batan-on, kay ang iyang kinabuhi nabugkos sa bata, …

Mahitabo nga kon dili niya makita ang bata uban kanamo, mamatay siya ug ang imong mga ulipon maghatod sa mga buhok nga ubanon sa imong ulipon nga among amahan uban ang kasakit ngadto sa Sheol. …

Kay ang imong ulipon migikan nga maoy nagpasalig alang sa bata ngadto sa akong amahan nga nag-ingon, ‘Kon siya dili nako ikabalik kanimo, ako ang pakasad-on sa akong amahan sa tibuok nakong kinabuhi.’ …

Busa karon, naghangyo ako kanimo, nga magpabilin karon ang imong ulipon puli sa bata aron sa pagpaulipon sa akong agalon, ug papaulia ang bata uban sa iyang mga igsoon. …

Kay unsaon man nako sa pag-adto sa akong amahan kon wala ang bata uban kanako? Ako nahadlok nga makakita ako sa kadaotan nga mahitabo sa akong amahan.”…