Unya si Moises ug ang katawhan sa Israel miawit niini nga alawiton ngadto sa Ginoo,“Awitan nako ang Ginoo, kay siya midaog nga mahimayaon; ang kabayo ug ang nagkabayo niini gitambog niya sa dagat.…
Ang Ginoo mao ang akong kusog ug akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan; kini mao ang akong Dios, ug ako magdayeg kaniya, ang Dios sa akong katigulangan, ug pasidunggan nako siya.…
Pinaagi sa kadako sa imong kahalangdon, gipukan nimo ang imong mga kaaway; gipadala nimo ang imong kapungot, kini naglamoy kanila sama sa mga tuod sa dagami.…
Pinaagi sa gininhawa sa imong ilong napundok ang katubigan, ang katubigan mibarog sama sa usa ka tinapok; ang kinahiladman nabantok sa kinataliwad-an sa dagat.…
Ang kaaway miingon, ‘Lutoson nako, gukdon nako, bahinbahinon nako ang mga inilog, tagbawon nako ang akong tinguha diha kanila. Bakyawon nako ang akong espada; ang akong kamot maglaglag kanila.’…
Kinsa man ang sama kanimo, O Ginoo, taliwala sa mga dios? Kinsa man ang sama kanimo, halangdon diha sa pagkabalaan, kahadlokan diha sa mga mahimayaong buhat, nagbuhat sa mga katingalahan?…
Ikaw sa imong gugmang walay paglubad nagmando sa katawhan nga imong gilukat; gitultolan nimo sila pinaagi sa imong kusog ngadto sa imong balaang puluy-anan.…
Kahadlok ug kalisang ang ilang nahiagoman; tungod sa pagkagamhanan sa imong bukton nangahilom sila sama sa usa ka bato, hangtod nga mosaylo ang imong katawhan, O Ginoo, hangtod nga mosaylo kining katawhan nga imong gipalit.…
Ikaw magpasulod kanila ug magpahimutang kanila sa imong kaugalingong bukid, ang dapit, O Ginoo, nga imong gitagana alang sa imong puluy-anan; ang balaang dapit, O Ginoo, nga gitukod sa imong mga kamot.…
Sa dihang ang mga kabayo sa Paraon misulod uban sa iyang mga karwahi ug uban sa iyang mga tigpangabayo ngadto sa dagat, gipabalik sa Ginoo ang tubig sa dagat ngadto kanila, apan ang katawhan sa Israel nanglakaw sa uga nga yuta taliwala sa dagat.…
Unya si Miriam, ang babayeng propeta nga igsoon ni Aaron, mikuha ug tambor, ug ang tanang mga babaye misunod kaniya nga may mga tambor ug nanayaw sila.…
Ug si Miriam miawit alang kanila, “Pag-awit kamo sa Ginoo, kay siya midaog nga mahimayaon;ang kabayo ug ang nagkabayo niini gipangtambog ngadto sa dagat.”…
Unya gidala ni Moises ang Israel gikan sa Dagat nga Pula, ug mipadulong sila ngadto sa kamingawan sa Sur. Ug nanglakaw sila ug tulo ka adlaw sa kamingawan ug wala sila makakaplag ug tubig.…
Ug si Moises nagpakitabang sa Ginoo ug ang Ginoo nagpakita kaniya ug usa ka kahoy, ug gihulog niya kini sa tubig ug ang tubig nahimong tam-is. Didto ang Ginoo naghimo alang kanila ug usa ka lagda ug usa ka tulumanon ug didto iyang gisulayan sila.…
Siya miingon, “Kon mamati gayod kamo pag-ayo sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios ug magbuhat sa unsay matarong sa iyang mga mata, ug magpatalinghog sa iyang mga sugo ug magtuman sa tanan niyang mga lagda, walay bisan unsang sakit nga ipahamtang nako kaninyo nga akong gipahamtang sa mga Ehiptohanon kay ako mao ang Ginoo nga nag-ayo kaninyo.”…
