Paadtoa kami sa Jordan ug ang matag usa kanamo manguha ug kahoy didto ug tugoti kami sa paghimo didto ug balay nga among kapuy-an.” Ug siya mitubag, “Lakaw kamo.” …
Apan samtang ang usa kanila nagputol ug kahoy, ang ulo sa wasay nahulog ngadto sa tubig ug siya misinggit, “Hala, akong agalon, hinulaman lamang kadto!”…
Unya ang tawo sa Dios miingon, “Diin man mahulog?” Ug sa diha nga iyang gitudlo kaniya ang dapit, nagputol siya ug usa ka gamayng kahoy ug gilabay kini didto ug gipalutaw ang puthaw.…
Usa ka higayon niana, ang hari sa Siria nakiggubat batok sa Israel, ug nakigsabot siya uban sa iyang mga sulugoon, nga nag-ingon, “Diha nianang dapita anha ako magkampo.” …
Apan ang tawo sa Dios nagpasugo ngadto sa hari sa Israel ug nag-ingon, “Pagbantay nga dili ikaw moagi niadtong dapita kay ang mga Sirianhon manglugsong didto.”…
Ug ang hari sa Israel nagpadala ngadto sa dapit nga gisugilon kaniya sa tawo sa Dios. Ingon sa gipasidaan kaniya, naluwas niya ang iyang kaugalingon didto, dili lamang sa makausa o sa makaduha.…
Ug ang hunahuna sa hari sa Siria nagubot sa hilabihan gayod tungod niini busa iyang gitawag ang iyang mga sulugoon, ug miingon kanila, “Dili ba ninyo ipaila kanako kon kinsa kanato ang dapig sa hari sa Israel?” …
Usa sa iyang mga sulugoon miingon, “Wala, akong agalon, O hari. Apan si Eliseo, nga propeta nga atua sa Israel, nagsugilon sa hari sa Israel sa mga pulong nga imong gipamulong didto sa imong lawak nga higdaanan.” …
Sa pagbangon ug sayo sa sulugoon sa tawo sa Dios ug sa paggula niya, nakita niya ang usa ka kasundalohan uban ang mga kabayo ug mga karwahi nga naglibot sa siyudad. Ug ang iyang sulugoon miingon kaniya, “Akong agalon! Unsa may atong buhaton?” …
Unya si Eliseo nag-ampo ug miingon, “O Ginoo, ako nag-ampo kanimo, bukha ang iyang mga mata aron siya makakita.” Ug gibuka sa Ginoo ang mga mata niadtong batan-ong lalaki, ug siya nakakita nga ang bukid napuno sa mga kabayo ug mga karwahi nga kalayo nga naglibot kang Eliseo. …
Ug sa paglugsong sa mga Sirianhon ngadto kaniya, si Eliseo nag-ampo sa Ginoo, nga nag-ingon, “Ako naghangyo kanimo, butai kining mga tawhana.” Ug gibutaan niya sila sumala sa pag-ampo ni Eliseo.…
Ug si Eliseo miingon kanila, “Dili kini mao ang dalan ug dili kini mao ang siyudad; sunda ako ug dad-on kamo nako ngadto sa tawo nga imong gipangita.” Ug gidala niya sila ngadto sa Samaria.…
Sa pag-abot nila sa Samaria, si Eliseo miingon, “O Ginoo, bukha ang mga mata niining mga tawhana aron sila makakita.” Ug gibuka sa Ginoo ang ilang mga mata ug sila nakakita, ug didto na sila sa taliwala sa Samaria.…
Ug siya mitubag, “Ayaw sila pamatya. Patyon ba nimo ang imong mga binihag pinaagi sa imong espada ug sa imong pana? Andami sila ug pan ug tubig sa ilang atubangan aron sila makakaon ug makainom ug makaadto sa ilang agalon.”…
Busa nag-andam siya ug dakong kasaulogan alang kanila, ug sa dihang nakakaon sila ug nakainom, iya silang gipapauli ug nangadto sila sa ilang agalon. Ug ang mga Sirianhon wala na gayod mosulong sa yuta sa Israel.…
Ug may usa ka dakong gutom sa Samaria samtang gisulong nila kini, hangtod ang usa ka ulo sa asno gibaligya ug tag-80 ka siklo nga plata, ug ang ikaupat nga bahin sa usa ka kab nga iti sa salampati gibaligya ug tag-lima ka siklo nga plata.…
Ug ang hari miingon kaniya, “Unsay nakahasol kanimo?” Ug siya mitubag, “Kining babayhana miingon kanako, ‘Ihatag ang imong anak aron ato siyang kaonon karong adlawa ug atong kaonon ang akong anak ugma.’ …
Busa among gipabukalan ang akong anak ug gikaon siya. Ug sa pagkasunod adlaw, giingnan nako siya, ‘Ihatag na ang imong anak, aron ato siyang kaonon,’ apan iyang gitagoan ang iyang anak.” …
Ug sa pagkadungog sa hari sa mga pulong sa babaye, iyang gigisi ang iyang ang mga bisti—siya miagi sa ibabaw sa kuta—ug ang katawhan mitan-aw ug tan-awa, siya may bisti nga sako nga gisapaw diha sa iyang lawas. …
Unya siya miingon, “Ang Dios maghimo unta sa ingon kanako, ug labaw pa usab, kon ang ulo ni Eliseo nga anak ni Safat nagpabilin pa sa iyang abaga niining adlawa.”…
Si Eliseo naglingkod sa sulod sa iyang balay ug ang mga kadagkoan naglingkod uban kaniya. Unya ang hari nagpadala ug usa ka tawo gikan sa iyang atubangan, apan sa wala pa moabot ang sinugo, siya miingon sa mga kadagkoan, “Nakita ba ninyo kon giunsa niining mamumuno sa pagsugo aron sa pagpunggot sa akong ulo? Inig-abot sa sinugo tak-opi ang ganghaan, ug pugngi pag-ayo ang pultahan batok kaniya. Dili ba ang mga tunob sa tiil sa iyang agalon anaa sa luyo niya?” …
Ug samtang nagsulti pa siya uban kanila, tan-awa, miabot ang hari ug siya miingon, “Kining maong kasamok gikan sa Ginoo! Nganong maghulat pa man ako sa Ginoo niining gidugayona?”…
