Unya si David mikagiw gikan sa Naiot sa Rama, ug miadto ug miingon sa atubangan ni Jonatan, “Unsay akong nabuhat? Unsay akong kasal-anan? Ug unsay akong sala sa atubangan sa imong amahan nga siya nagtinguha man sa akong kinabuhi?”…
Ug siya miingon kaniya, “Ipalayo kana! Dili ka mamatay. Ang akong amahan wala magbuhat sa bisan unsa, gamay man o dako, nga dili niya itug-an kanako ug nganong magtago man ang akong amahan niining butanga gikan kanako? Dili kana tinuod.”…
Apan si David nanumpa pag-usab, “Ang imong amahan nahibalo kaayo nga ako nakapahimuot sa imong mga mata ug siya miingon, ‘Ayaw pahibaloa si Jonatan niini kay tingali unya ug masubo siya.’ Sa pagkatinuod, ingon nga ang Ginoo buhi, ug ingon nga ang imong kalag buhi, usa na lamang ka lakang ang nakaulang kanako ug sa kamatayon.” …
Ug si David miingon kang Jonatan, “Ugma mao ang bag-ong subang sa bulan ug dili gayod nako pakyason ang pagtambong sa lamisa uban sa hari, apan palakta ako aron ako motago diha sa kapatagan hangtod sa gabii sa ikatulo nga adlaw. …
Kon mangita gayod kanako ang imong amahan, ingna siya, ‘Si David naghangyo pag-ayo kanako nga siya tugotan pag-adto sa Betlehem nga iyang siyudad kay adunay tinuig nga paghalad didto alang sa tibuok panimalay!’ …
Busa ayoha pagtagad ang imong sulugoon kay imong gidala ang imong sulugoon ngadto sa usa ka kasabotan sa Ginoo uban kanimo. Apan kon aduna akoy sala, pangunayi ako pagpatay, kay nganong dad-on pa man ako nimo ngadto sa imong amahan?”…
Si Jonatan miingon, “Ipalayo kana kanimo. Kon nahibaloan pa lamang nako nga maoy gitinguha sa akong amahan ang kadaotan nga modangat kanimo, dili ko ba ikaw suginlan?”…
Si Jonatan miingon kang David, “Pinaagi sa Ginoo, ang Dios sa Israel, sa diha nga masuta nako ang akong amahan sa ingon niining taknaa ugma o sa ikatulo nga adlaw, kon siya maayo kang David, dili ba diay ako magpadala nganhi ug itug-an kini kanimo?…
Apan kon ikalipay sa akong amahan ang pagbuhat ug daotan kanimo, ang Ginoo maghimo sa ingon kang Jonatan, ug labaw pa gani kon dili ako motug-an kanimo ug mopakagiw kanimo aron malayo ikaw sa kakuyaw. Ang Ginoo mag-uban unta kanimo ingon nga siya nag-uban kaniadto sa akong amahan. …
Ug ayaw bugtoa ang imong pagkamatinud-anon gikan sa akong balay hangtod sa kahangtoran, bisan sa diha nga puohon sa Ginoo ang tanang kaaway ni David gikan sa ibabaw sa yuta.”…
Unya ipadala nako ang bata, nga mag-ingon, ‘Lakaw, pangitaa ang mga udyong.’ Kon ako moingon sa bata, ‘Tan-awa, ang mga udyong anaa sa imong kilid, kuhaa kini,’ ikaw moduol kanako kay ingon nga ang Ginoo buhi, ikaw layo sa kakuyaw ug kadaot.…
Ang hari milingkod sa iyang lingkoranan, sama sa ubang mga panahon, sa lingkoranan nga duol sa bungbong, ug si Jonatan nagtindog ug si Abner milingkod tupad kang Saul, apan sa dapit ni David walay naglingkod.…
Bisan pa niana si Saul walay gisulti bisan unsa niadtong adlawa, kay naghunahuna siya, “Adunay nahitabo kaniya, dili siya hinlo, sa pagkatinuod siya dili hinlo.”…
Apan sa ikaduha nga adlaw, sa pagkaugma human sa bag-ong subang sa bulan, sa dapit ni David walay naglingkod, ug si Saul miingon kang Jonatan nga iyang anak, “Ngano nga ang anak ni Jesse wala man moanhi aron mokaon, kagahapon o karong adlawa?”…
Siya miingon, ‘Paadtoa ako, kay ang among panimalay may usa ka paghalad didto sa siyudad ug ang akong igsoon nga lalaki nagsugo kanako sa pag-adto didto. Busa karon, kon nakapahimuot ako sa imong mga mata, paadtoa ako ug paduawa sa akong mga igsoon.’ Mao kanay hinungdan nga wala siya makatambong sa lamisa sa hari.”…
Unya ang kasuko ni Saul misilaob batok kang Jonatan ug giingnan niya siya, “Ikaw anak sa usa ka daotan ug masupilon nga babaye, wala ba ako mahibalo nga gipili nimo ang anak ni Jesse alang sa imong kaulawan, ug sa kaulawan sa pagkahubo sa imong inahan? …
Kay samtang ang anak ni Jesse buhi sa ibabaw sa yuta, ikaw o ang imong gingharian dili mapahiluna. Busa karon pasugoi ug dad-a siya ngari kanako, kay siya mamatay gayod.”…
Apan gilabay ni Saul ang iyang bangkaw aron sa pagbangkaw kaniya. Tungod niana nahibaloan ni Jonatan nga ang iyang amahan nagtinguha sa pagpatay kang David. …
Busa si Jonatan mitindog gikan sa kan-anan nga hilabihan gayong sukoa ug wala mokaon sa ikaduhang adlaw sa bulan kay siya nasubo alang kang David tungod kay ang iyang amahan nagpakaulaw kaniya.…
Ug sa diha nga naabot na ang bata sa dapit nga gitugpahan sa udyong nga gipana ni Jonatan, si Jonatan misinggit sa bata, ug miingon, “Dili ba ang udyong atua sa unahan nimo?”…
Sa paglakaw na sa bata, si David mibarog gikan sa usa ka dapit padulong sa habagatan ug mihapa sa yuta ug miyukbo sa makatulo ug naghinagkanay sila ug naghinilakay sila, apan labaw gayod ang paghilak ni David. …
Unya si Jonatan miingon kang David, “Lakaw uban ang kalinaw tungod kay kita nakapanumpa na sa ngalan sa Ginoo, nga nag-ingon, ‘Ang Ginoo nagpataliwala kanako ug kanimo ug sa akong kaliwat ug sa imong kaliwat hangtod sa kahangtoran.’ ” Ug siya mitindog ug milakaw ug si Jonatan misulod sa siyudad.…
