Sa diha nga tigulang na si Isaac ug ang iyang mga mata halap na, nga tungod niana dili na siya makakita, gitawag niya si Esau, ang iyang anak nga magulang ug siya miingon kaniya, “Anak ko,” ug siya mitubag, “Ania ako.”…
Ug si Rebecca naminaw sa pagsulti niini ni Isaac kang Esau nga iyang anak. Busa sa dihang milakaw na si Esau ngadto sa kapatagan sa pagpangayam aron iyang dad-on,…
Dad-i ako nganhi ug pinangayaman ug lutoi ako ug lamiang pagkaon aron makakaon ako ug panalanginan ko ikaw sa atubangan sa Ginoo sa dili pa ako mamatay.’ …
Lakaw ngadto sa mga panon ug gikan didto dad-i ako ug duha ka maayo nga nating kanding aron ako makahikay gikan niini ug lamiang pagkaon alang sa imong amahan, kadtong iyang gusto.…
Busa milakaw siya ug mikuha niini ug gidala kini ngadto sa iyang inahan. Ug ang iyang inahan nagluto ug lamiang pagkaon, kadtong gusto sa iyang amahan. …
Unya si Rebecca mikuha sa labing maayong bisti ni Esau nga kamagulangan niyang anak nga didto uban kaniya sa iyang balay ug gisul-ob niya kini kang Jacob nga iyang kamanghorang anak. …
Si Jacob miingon sa iyang amahan, “Ako si Esau nga imong kamagulangan. Gibuhat nako ang imong gisugo kanako. Karon lingkod, ug kaon sa akong pinangayaman aron panalanginan nimo ako.” …
Apan si Isaac miingon sa iyang anak, “Nganong dali ra man ikaw nga nakakaplag niana, anak ko?” Ug siya mitubag, “Kay ang Ginoo nga imong Dios naghatag kanako ug kalamposan.” …
Busa miduol si Jacob sa iyang amahan nga si Isaac ug iyang gihikap siya ug miingon, “Ang tingog iya ni Jacob apan ang mga kamot mao ang mga kamot ni Esau.” …
Unya miingon siya, “Dad-a kana diri kanako aron makakaon ako sa pinangayaman sa akong anak ug panalanginan ko ikaw.” Busa iya kining gidala ngadto kaniya ug mikaon siya, gidad-an niya siya ug bino ug siya miinom. …
Busa miduol siya ug iyang gihalokan siya ug nakapanimaho si Isaac sa baho sa iyang mga bisti ug gipanalanginan niya siya ug siya miingon, “Tan-awa ang baho sa akong anak sama sa baho sa uma nga gipanalanginan sa Ginoo.…
Mag-alagad kanimo ang mga katawhan, ug ang mga nasod mangyukbo kanimo. Mahimo ikaw nga agalon sa imong mga igsoon, ug mangyukbo unta kanimo ang mga anak sa imong inahan. Matinunglo unta ang magtunglo kanimo, ug mapanalanginan ang nagpanalangin kanimo!”…
Sa dihang nahuman si Isaac sa pagpanalangin kang Jacob ug igo lang nga nakabiya si Jacob sa atubangan ni Isaac nga iyang amahan, si Esau nga iyang igsoon miabot gikan sa iyang pagpangayam.…
Siya naghikay usab ug lamiang pagkaon ug iyang gidala ngadto sa iyang amahan, ug siya miingon kaniya, “Bangon, amahan ko, ug kaon sa pinangayaman sa imong anak aron ikaw magpanalangin kanako.” …
Unya si Isaac mikurog sa hilabihan gayod ug miingon, “Kinsa man diay ang mianhi dinhi, nga nangayam ug nagdala niini kanako, ug gikaon nako ang tanan sa wala pa ikaw moabot ug siya gipanalanginan nako? Oo, ug siya mahimong bulahan.” …
Sa pagkadungog ni Esau sa mga pulong sa iyang amahan, mitiyabaw siya sa hilabihan ug pait nga pagtiyabaw, ug miingon sa iyang amahan, “Panalangini ako, ako usab, O amahan ko.”…
Si Esau miingon, “Dili ba tukma nga siya ginganlan ug Jacob? Kay gilimbongan na niya ako sa makaduha. Gikuha niya ang akong katungod sa pagkapanganay ug tan-awa, karon gikuha usab niya ang akong panalangin.” Ug siya miingon, “Wala ka bay nahibilin nga panalangin alang kanako?”…
i Isaac mitubag kang Esau, “Tan-awa, gihimo nako siya nga imong agalon, ug ang tanan niyang mga igsoon akong gihatag kaniya ingon nga iyang mga sulugoon. Sa trigo ug sa bino gisangkapan nako siya. Busa unsa may akong mahimo karon kanimo, anak ko?” …
Si Esau miingon sa iyang amahan, “Usa ra ba gayod ang imong panalangin, amahan ko? Panalangini ako, ako usab, amahan ko.” Ug gipatugbaw ni Esau ang iyang tingog ug siya mihilak.…
Ug si Isaac nga iyang amahan mitubag kaniya, “Tan-awa, ang imong puluy-anan atua sa layo gikan sa katambok sa yuta, ug layo sa yamog nga gikan sa kalangitan sa itaas.…
Ug pinaagi sa imong espada ikaw mabuhi, ug sa imong igsoon mag-alagad ikaw. Apan sa dihang ikaw makalingkawas, balion nimo ang iyang yugo gikan sa imong liog.”…
Busa si Esau nagdumot kang Jacob tungod sa panalangin nga gipanalangin kaniya sa iyang amahan ug miingon siya sa iyang kaugalingon, “Duol na ang mga adlaw sa pagbangutan tungod sa akong amahan, unya patyon nako si Jacob nga akong igsoon.”…
Apan gisuginlan si Rebecca sa mga pulong ni Esau nga kamagulangan niyang anak, busa iyang gipasugoan ug gipatawag si Jacob, ang kamanghoran niyang anak ug giingnan siya, “Tan-awa, si Esau nga imong igsoon naghupay sa iyang kaugalingon pinaagi sa paglaraw sa pagpatay kanimo. …
Hangtod nga mawala na ang kaligutgot sa imong igsoon batok kanimo ug nga malimtan niya ang imong gibuhat kaniya, unya magsugo ako ug ipakuha ko ikaw gikan didto. Nganong mawad-an man ako kaninyong duha sa usa lamang ka adlaw?”…
Unya miingon si Rebecca kang Isaac, “Naugtas ako sa akong kinabuhi tungod sa mga babayeng Hitihanon. Kon si Jacob mangasawa sa usa sa mga babayeng Hitihanon nga ingon niini, usa sa mga babaye niining yutaa, unsay kapuslanan sa akong kinabuhi?”…
