Siya miingon: “Ang Ginoo miabot gikan sa Sinai, ug gikan sa Seir siya mitindog ibabaw kanato, misidlak siya gikan sa bukid sa Paran, ug mianhi siya gikan sa napulo ka libo ka balaan, sa iyang tuong kamot adunay nagdilaab nga kalayo.…
Oo, gihigugma niya ang iyang mga katawhan, ang tanan niya nga balaan anaa sa iyang kamot; sila misunod sa imong mga tunob, nagdawat ug mga pahimangno gikan kanimo…
Ug kini mao ang iyang gisulti mahitungod kang Juda, “Pamatia, O Ginoo, ang tingog ni Juda ug dad-a siya ngadto sa iyang katawhan. Pinaagi sa imong mga kamot pakigbisog alang kaniya ug tabangi siya batok sa iyang mga kaaway.”…
Ug mahitungod kang Levi siya miingon, “Ihatag kang Levi ang imong Tumim, ug ang imong Urim ngadto sa imong balaan, nga imong gisulayan didto sa Masa, nga imong gikaaway didto sa katubigan sa Meriba.…
Siya nag-ingon mahitungod sa iyang amahan ug sa iyang inahan, ‘Wala ako magtahod kanila’; Wala siya moila sa iyang mga igsoon ug wala magpakabana sa iyang mga anak. Kay sila nagbantay sa imong pulong ug nagtuman sa imong kasabotan.…
Sila magtudlo kang Jacob sa imong mga tulumanon, ug sa imong Balaod sa Israel; magbutang sila ug insenso sa imong atubangan, ug tibuok nga halad nga sunogon sa ibabaw sa imong halaran.…
Panalangini, O Ginoo, ang iyang katigayonan, ug dawata ang buhat sa iyang mga kamot; balia ang mga hawak sa iyang mga kaaway, niadtong mga nagdumot kaniya aron dili na sila makatindog.”…
Mahitungod kang Benjamin siya miingon, “Ang hinigugma sa Ginoo magpuyo nga layo sa kadaot uban kaniya; iyang panalipdan siya sa tibuok adlaw, ug naghimo sa iyang puluy-anan sa taliwala sa iyang mga abaga.”…
Ug mahitungod kang Jose siya miingon, “Panalanginan unta sa Ginoo ang iyang yuta, sa mga bililhong gasa gikan sa langit ug gikan sa mga lawom nga tubig nga anaa sa ilalom sa yuta,…
Sa labing maayo nga mga gasa sa yuta ug sa pagkapuno niini, ug sa kaayo niya nga nagpuyo sa sampinit. Himoa nga kini moabot ngadto sa ulo ni Jose ug sa alimpulo nga mao ang labaw sa iyang mga igsoon.…
Ang iyang kahalangdon sama sa kamagulangan sa torong baka ug ang iyang mga sungay mga sungay sa baka nga ihalas; pinaagi niini itulod niya ang katawhan, ang tanan ngadto sa mga kinatumyan sa kalibotan; kini sila mao ang napulo ka libo ni Efraim, ug kini sila mao ang mga linibo ni Manases.”…
Tawgon nila ang mga katawhan ngadto sa ilang bukid; didto maghalad sila ug mga halad sa pagkamatarong, kay suyopon nila ang kadagaya sa kadagatan ug ang mga bahandi nga tinago sa baybayon.”…
Ug mahitungod kang Gad siya miingon, “Bulahan ang nagpadako kang Gad! Si Gad naghupo sama sa usa ka liyon, laksion niya ang bukton ug ang bagolbagol sa ulo.…
Gipili niya ang labing maayo sa yuta alang sa iyang kaugalingon, kay didto ang usa ka bahin gitagana alang sa pangulo sa kasundalohan; ug miadto siya uban sa mga pangulo sa katawhan, uban sa Israel gibuhat niya ang mga sugo ug ang mga matarong nga kasugoan sa Ginoo.”…
Ug mahitungod kang Aser siya miingon, “Panalanginan unta si Aser labaw sa mga anak; himoa siya nga pinangga sa iyang mga igsoon, ug ipatuslob niya sa lana ang iyang tiil.…
Ang walay kataposan nga Dios mao ang imong puluy-anan ug sa ilalom ang mga bukton nga walay kataposan. Ug siya maghingilin sa imong kaaway sa atubangan nimo ug mag-ingon, Laglaga sila.…
Bulahan ikaw, O Israel! Kinsa ba ang sama kanimo, katawhan nga giluwas sa Ginoo, ang taming sa imong panabang ug ang espada sa imong kadaogan? Ang imong mga kaaway moanha nga magpaitoy-itoy kanimo. ug imong tumban ang ilang habog nga mga dapit.”…
