• മലയാളം
• സത്യവേദപുസ്തകം
• സങ്കീർത്തനങ്ങൾ
• അധ്യായം - 102
• വാക്യം - 4

സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 102 -ാം അധ്യായം ഒപ്പം 4 -ാം വാക്യം

എന്റെ ഹൃദയം അരിഞ്ഞ പുല്ലുപോലെ ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്നു; ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിപ്പാൻ മറന്നുപോകുന്നു.